Cóż za niecodzienna moneta. Naprawdę ktoś tym zapłacił? Wygląda egzotycznie i... może być bardzo cenna! Mam... znajomego... który uważa się za eksperta w sprawach zagranicznych walut. Zleć mu dokonanie wyceny.

---

Ciekawe... Powiedział, że ta moneta należy do starożytnego plemienia cywilizacji nazywanej "Tikki". Okazuje się, że dla tych ludzi te monety są symbolami bogactwa oraz dostatku i uznaje się je za święte. Niestety dla nas to nic więcej, jak ciekawostka.

Okolice Wyspy Tikki zostały dotknięte klątwą, ponieważ zaginęła święta moneta! Nie możemy tak zostawić Tikki... Musimy zwrócić im tę monetę! Trzeba zbudować najlepsze statki i zabrać na tyle zasobów, by udało się przebić przez tę przeklętą burzę.

---

To powinno wystarczyć. Egzotyczne drewno posłuży do stworzenia bardzo wytrzymałego szkieletu, który wytrzyma nawet najgorsze warunki na morzu. Możemy ruszać na ratunek plemieniu Tikki!

To straszne! Większość bandytów, którzy zjawili się, żeby ukraść skarb Tikki, utknęła na wyspie z powodu klątwy i postanowiła tam zamieszkać. Teraz zmuszają mieszkańców wyspy, by wykonywali ich polecenia! Nie może im to ujść na sucho. Musimy ocalić plemię Tikki!

---

Mój dziadek mawiał "Żyj i pozwól żyć innym". Ci bandyci następnym razem dobrze się zastanowią, zanim znowu zadrą z pokojowo nastawionymi Tikki. Wdzięczne plemię skanduje twoje imię i chce cię nagrodzić ważnym elementem ich kultury. Powinniśmy umieścić go gdzieś na naszej wyspie, byśmy nigdy nie zapomnieli tego ważnego dnia!

O nie! To straszne! Przemytnicy odebrali tę małą pandę matce, teraz jest tak smutna, że nie chce jeść i pić. Może spróbuj ją nakarmić. Chyba się tobą zainteresowała.

---

To działa! Panda jest o wiele spokojniejsza, gdy to ty ją karmisz. Co za ulga... Martwiłem się, że bardzo się rozchoruje, jeśli nie będzie pić i jeść!

Mała panda wróciła do zdrowia, czas żeby wróciła do matki. Musimy skonstruować klatkę przypominającą drzewa z jej ojczyzny, żeby nie denerwowała się podczas podróży powrotnej. Trzeba też zatrudnić żeglarza, który bezpiecznie dostarczy ją na miejsce.

---

Ta klatka świetnie się sprawdzi. Jest tak duża, wytrzymała i wygodna, że chyba zamówię taką dla siebie! Statek odpłynął i jeśli wszystko pójdzie dobrze, wkrótce matka i syn będą znowu razem.

Już zebrałem najlepszych cukierników naszego królestwa, żeby pomogli nam stworzyć największy tort weselny wszech czasów. Zaczną pracę, gdy tylko dostarczysz im potrzebne składniki.

---

W życiu nie widziałem wspanialszego tortu. Król i jego goście z pewnością będą zadowoleni. Myślisz, że zorientują się, jeśli teraz zjem mały kawałek?

Oto coś, co lubię nazywać "arkuszem postaci". W skrócie podsumowuje on informacje o tym, kim jest osoba przez ciebie stworzona, jak sobie radzi i czego dokonała. Innymi słowy to "tożsamość" gracza. Jeśli tylko dasz mi chwilę na przekopanie się przez wszystkie moje arkusze, powinno mi się udać zrobić z tego grę!

---

Wiesz, chyba jesteśmy na tropie czegoś bardzo zabawnego. Zaczynam nawet myśleć, że wielu ludzi się tym zainteresuje! Łapiesz, co mam na myśli?

Udało mi się skończyć opracowywanie reguł! Uff, nie było łatwo. Teraz w magazynie prowiantu trzeba to skopiować w tylu kopiach, ile się da, i rozprowadzić po wyspie. Zobaczymy, co ludzie o tym myślą. Aha! I potrzeba nam jeszcze kości do gry!

---

Gra staje się popularna! Ludzie o niej mówią, a nawet spotykają się regularnie, by sobie pograć! Opracowują nawet skomplikowane historie i bogate biografie. Nigdy nie przypuszczałam, że moja rozrywka z dziecięcych lat zainteresuje aż tak wiele osób!

Nie mogę w to uwierzyć. To prawdziwy sukces! Ludzie tak się wciągnęli w moją grę, że powstała nawet osobna subkultura! Ciekawe, naprawdę bardzo ciekawe. Mniejsza z tym. Zaczyna nam brakować papieru i węgla, koniecznych do gry. Możesz zdobyć nieco tego towaru?

---

Pierwsze wydanie instrukcji do "Osadników i Bandytów" zostało rozdystrybuowane. Widzę nawet pierwsze grupki pochłonięte grą! Ach, co to "Osadnicy i Bandyci"? No, to nazwa wymyślona dla mojej gry. Może nie jest bardzo oryginalna, ale chyba się przyjmie. Jak uważasz?

Na wyspę przybył niejaki Bart. Zauważył, że nie ma u nas zbyt wielu ozdób, więc zaproponował nam korzystną umowę. Pokazał mi małą (koszmarną) statuę z marmuru i prosi o podobną z drewna liściastego. Do produkcji zamówionych przez niego towarów wykorzystamy magazyn prowiantu, więc zadbaj o to, by nie zablokować linii produkcyjnej!

---

Umowa satysfakcjonuje Barta, ale muszę przyznać... Ta marmurowa statua jest MAKABRYCZNA! Może lepiej rozbierzmy ją i odzyskajmy marmur? Tak, myślę, że to dobry pomysł.

Druga oferta Barta to pierwsze wydanie rzadkiej encyklopedii, która jego zdaniem może przydać się naszym specjalistom. Jest gotów nam ją zaoferować za ręcznie wykonaną kopię starożytnego miecza z mosiądzu.

---

Może nie była to prawdziwa miedź, ale chyba się udało. Nowy miecz podoba się Bartowi jeszcze bardziej, więc wszyscy są zadowoleni!

Skoro Bart zatrzyma się u nas na kilka dni, myślę, że do dobrego gospodarza należy obowiązek zaproponować mu coś do jedzenia. Może poczęstujemy go prawdziwie wytrawnym obiadem? Może w zamian następnym razem przygotuje dla nas parę obniżek?

---

Trochę zazdroszczę Bartowi, że miał okazję zjeść tak smakowity obiad. Ech... zgłodniałem...

Wygląda na to, że Bart nas polubił, więc oferuje nam kolejny układ chce stołu z egzotycznego drewna i wytrzymałej stali. W zamian za co oferuje nam naprawdę dużą podpórkę do drzwi z granitu. Co o tym sądzisz?

---

To całkiem masywna podpórka. Rzekłbym, że nawet trochę zbyt masywna. Wydaje mi się, że z drewna potrafimy zrobić podobne podpórki taniej, a nie mniej solidnie. A granit zużyjmy tam, gdzie bardziej się przyda.

Interesy z nami tak usatysfakcjonowały Barta, że zwrócił się do nas z osobistą prośbą zbiera on monety z całego świata i chętnie wymieni trochę ulepszonej broni na nasze monety i złotą statuę. No, bez niej to nie byłby barter, prawda?

---

Bart bardzo się ucieszył z monet, które od nas dostał. Nie rozumiem tego. Mamy przecież w obiegu tylko jeden rodzaj monet, a on zdaje się głęboko wierzyć, że każda z nich jest inna. Kolekcjonerzy potrafią mnie zadziwić.

Jeśli mamy zaprosić Annoholików na wyspę, powinniśmy przygotować dla nich umowę oraz mieć gotową zapłatę z góry. Przygotuj, proszę, trochę papieru i monet, żeby posłańcy mogli dostarczyć umowę.

---

Zgodzili się na naszą ofertę! Co? Naprawdę myślisz, że chciałem ich okpić i dodać maleńkim druczkiem niekorzystne dla nich zapisy? Nie, nie! Tak robią tylko źli ludzie! Dla mnie drobny druczek służy tylko asekuracji na wypadek, gdyby coś poszło nie tak! To wszystko, przysięgam!

Skoro umowę już mamy, przyszła pora na przygotowanie prawdziwej sceny, na której będą mogli wystąpić. Skontaktuj się ze specjalistą w magazynie prowiantu, a gdy już będzie gotowa, przenieś ją do domu władyki.

---

Scena przeszła wszystkie kontrole bezpieczeństwa i stoi już wewnątrz domu władyki. Brakuje tylko Annoholików. Świetna robota!

Co za tragedia! W czasie podróży natknęli się na niezły sztorm i wszystkie ich instrumenty uległy zniszczeniu. W tym stanie rzeczy nie będą mogli zagrać! Jeśli chcemy uniknąć kompromitacji, musimy przygotować nowe instrumenty. Zajrzyj do magazynu prowiantu i przynieś je do mnie!

---

Instrumenty są pięknie wykonane! Kapela jest pod wrażeniem i aż nie może się doczekać, kiedy na nich zagra! Choć, żeby przywyknąć do ich nowych kształtów, będą potrzebowali kilku prób.

Wszystko dopięte na ostatni guzik. Pozostało nam tylko rozgłosić wieści o koncercie na okoliczne wyspy i czekać na przyjazd fanów. Chodźmy, opowiemy o wszystkim naszym przyjaciołom!

---

Zaczynam dostrzegać nowe twarze, a także ludzi w strojach ze znakami Annoholików. Przypuszczam więc, że nasze starania przyniosły efekt. Koncert czas zacząć! Wprost nie mogę się doczekać!

Co za tajemniczy kompas. Ewidentnie nie wskazuje północy. Dlatego od razu do głowy przychodzi pytanie "co" w takim razie wskazuje? Jeden z naszych badaczy ma pomysł na to, jak się zabrać za tę sprawę, ale potrzebować będzie w tym celu pewnych nietypowych dokumentów.

---

Badacz odkrył podobieństwo między budową kompasu i starą piracką legendą. Jest nam teraz bardzo wdzięczny za okazję zbadania tak interesującego artefaktu.

Z naszych badań zdaje się wynikać, że ten dziwaczny kompas jest dostrojony do pewnego rzadkiego metalu. Metalu tego używali w dawnych czasach piraci, którzy kładli jego sztabki razem z ukrytymi skarbami, aby potem bez trudu odnaleźć kryjówki przy pomocy specjalnego kompasu. To chyba jeden z nich! Dajmy się mu poprowadzić na inne wyspy i zobaczmy, co się stanie.

---

Nic tutaj nie ma, jak widać. Dziwne. Choć igła kompasu delikatnie się poruszyła, cały czas wydaje się wskazywać... na wschód?

Jak często byśmy nie sprawdzali, jedna rzecz wydaje się niezmienna kompas cały czas pokazuje na wschód. Może tam właśnie powinniśmy szukać?

---

Podczas walk z bandytami udało nam się znaleźć skrzynię, na którą pokazywał kompas! Wygląda na ciężką, a my nie mamy klucza, by ją otworzyć. Ale przynajmniej możemy zabrać ją ze sobą i w domu zadecydować, co z nią zrobimy.

Skrzynia jest nasza, ale bez klucza pozostaje tylko bardzo ciężkim tobołem. Na szczęście w magazynie prowiantu mamy ślusarza, który zapewnia nas, że mając do dyspozycji odpowiednią ilość materiałów, może postarać się ją otworzyć. Obiecał, że nie zajrzy do środka, jak mu się ta sztuka uda.

---

Właśnie był u nas zdyszany ślusarz. Otworzył skrzynię! Chodźmy zobaczyć, co jest w środku!

Spokojnie. Spo-kojnie. Być może to nic takiego. Ale co, jeśli jednak...? Być może to żart... Ale co, jeśli nie? Panie, to napięcie mnie wykończy. Musimy ufortyfikować wyspę. Barykady! WSZĘDZIE postawimy barykady!

---

Szybko udało się zbudować barykady i je porozstawiać. Postawiliśmy nawet improwizowane wieże strażnicze. A jednak... to nie wystarczy!

Och... wciąż nie mogę się uspokoić. Co mam robić? Co my mamy robić? Nie wiem, jak sobie poradzić z tego rodzaju napięciem!... Wiem! Potrzebujemy więcej żołnierzy! Mnóstwo żołnierzy! Musimy gotować się na najgorsze!

---

Uff! Mamy już dość żołnierzy, by się skutecznie obronić. Trochę mi lepiej...

Okej, okej, naprawdę już mi lepiej... Ale nadal mam ciarki na myśl, że nie wiem, co się kryje w okolicy. Wyprodukujmy w magazynie prowiantu kilka lunet, a wtedy nikt nie zbliży się do wyspy niezauważony.

---

Wieżom wartowniczym przydzielono lunety. Teraz nikt nas nie zaskoczy!

A to co takiego? Samotna łódka? Czy to może być szpieg? Natychmiast każę go zaaresztować! Panie, nasi ludzie powoli stają się coraz bardziej niespokojni i głodni. Może powinniśmy posłać im zaopatrzenie, żeby dalej mogli zapewniać nam pełne bezpieczeństwo?

---

Nasi strażnicy potrafią docenić twoją troskę o nich, która równać się może tylko ich trosce o wyspę. A tymczasem przeprowadziliśmy rozmowę z naszym najnowszym więźniem. Kompletnie nie rozumie, dlaczego go aresztowaliśmy. Moim zdaniem - coś ukrywa. To nie może być przypadek! Musimy go trzymać pod kluczem, aż zrozumiemy, co się dzieje.

Dostrzeżono olbrzymią flotę! Z jednego z okrętów przysłano posłańca, który poinformował nas, że zaaresztowany przez nas młodzieniec to w rzeczywistości syn hrabiego z dalekiego królestwa! Ach, niepotrzebnie uległem własnej paranoi i teraz wszyscy za to płacimy. Tak mi przykro, panie! Ale może uda nam się ich ułagodzić jakąś daniną? W przeciwnym razie czeka nas inwazja!

---

Dobrze się stało, że udało nam się wywinąć z kłopotów. Ten łobuziak, którego wsadziliśmy do lochu, to ukochany syn hrabiego i to on sprokurował ten list jako żart! Wszystko okazało się być jednym wielkim nieporozumieniem. Chłopak nawarzył sobie niezłego piwa. Ten "żart" niemal doprowadził do wojny! Nastolatkowie... nigdy ich nie zrozumiem.

Hrabia zaoferował pełne przeprosiny za zaszłe nieporozumienie, a w dodatku proponuje zawarcie sojuszu w ramach rekompensaty. Ale to nie takie proste, bo żeby być godnymi miana ich sojuszników, musimy wykazać swoją wartość w oczach ich generała. Zabierz go w podróż na daleki wschód i pokaż mu, ile jesteśmy warci!

---

Kiedy wróciliśmy z wyprawy, hrabia wypytywał o to, jak sobie radziliśmy. Ich generał tylko kiwał głową bez słowa. To rzecz niespotykana, bo generał rzadko kiedy okazuje jakiekolwiek emocje lub wyraża pochwałę! Hrabia dobrze się bawił na naszej wyspie podczas twojej nieobecności i obiecuje wrócić... tym razem jako przyjaciel.

Nasi uczeni starają się określić materiał, z którego zrobiony jest ten posążek. Poprosili o wypożyczenie materiałów prosto z naszych linii produkcyjnych, żeby porównać konsystencję, wagę i jeszcze wiele innych rzeczy, których znaczenia nie zrozumiałem.

---

Naukowcy przedstawili wyniki swoich badań, w których stwierdzają, że... niczego nie ustalili z pewnością. Nie potrafią wyizolować materiału, z którego zrobiono posążek!

Jak się okazało, posążek nie został zrobiony z żadnego znanego nam materiału. Potrzebujemy pomocy z zewnątrz. Poproś uczonych z wysp, z którymi jesteśmy w sojuszu. Może oni widzieli coś podobnego. Aha... i nie zapomnij o prezentach dla nich! Nie chcemy wyjść na skąpców, prawda?

---

Jeden z naszych sojuszników rozpoznał posążek. Przedstawia on bóstwo czczone przez pewną starożytną cywilizację. Ludzie ci byli podobno tak bogaci, że wszystko robili z czystego złota!

Jeśli to prawda i posążek rzeczywiście jest z czystego złota, to musi skrywać się ono pod niesamowitą ilością brudu. Na szczęście moja babcia zna przepis na specjalny płyn, w którym na kilka godzin trzeba zanurzyć nasz posążek, a cały nalot zniknie. Tak w każdym razie twierdzi. Możemy go wyprodukować w magazynie prowiantu.

---

No cóż, nasi naukowcy stwierdzili z pełnym przekonaniem, że gdyby posążek rzeczywiście był wykonany z czystego złota, zorientowaliby się od razu. Przypuszczają więc, że owa cywilizacja nie robiła przedmiotów z czystego złota, a tylko pozłacane. Oszustwo!

Spróbujmy dostrzec jakiś plus tej sytuacji. Niezależnie od tego, z czego wykonany został posążek, to nawet jeśli znajdziemy tam minimalną ilość złota, można go sprzedać i nieco zarobić. Poza tym, to całkiem niebrzydka dekoracja.

---

Nasi handlarze bardzo się zainteresowali posążkiem. No, ale ze względu na jego specjalny charakter, nie możemy go tak po prostu dać byle komu. Szczęśliwie zainteresował się nim pewien potencjalny kupiec, który oferuje za niego całkiem ładną sumkę!

Jeśli mamy zamiar odnaleźć tę bestię, musimy zabrać się za to bardzo sumiennie. Przygotuj swoich odkrywców do udziału w grupie zwiadowczej i wyślij na poszukiwania. A jeśli przy okazji znajdą dla nas trochę skarbów, tym lepiej!

---

Odkrywcy nie byli w stanie niczego znaleźć. Ani bestii, ani dowodów, że jest w pobliżu. Może to łagodna bestia? Nie, no co ja wygaduję... Taki pazur nie może należeć do łagodnej bestii!

Przeszukaliśmy całą wyspę, ale nic nie znaleźliśmy. Może trzeba szukać POD wyspą? Sprawdź, czy może geologom uda się coś znaleźć pod ziemią...

---

Geolodzy powrócili. Jeden z nich jest blady jak kreda i jąkając się opowiada, że pod ziemią widział wielkiego, szarego potwora. Kiedy tylko usłyszał jego potężny ryk, wziął nogi za pas. To nie wygląda dobrze, mój panie. Musimy coś zrobić, aby chronić naszych poddanych!

Po ostatnich doświadczeniach geologów nie możemy ryzykować kolejnych podobnych sytuacji. Musimy się przygotować na najgorsze! Jeśli to, co słyszeliśmy, jest prawdą, potrzebujemy naprawdę mocnej i przede wszystkim DUŻEJ klatki dla tej bestii. Udaj się, proszę, do magazynu prowiantu i dopilnuj, by ją skonstruowano!

---

Tak, dobrze wygląda. Niedźwiedzia by zmieściła. Albo i dwa niedźwiedzie. Albo pięćdziesiąt. A jaka mocna!

Klatkę już mamy, więc teraz pozostaje nam tylko wysłać oddział naszych najdzielniejszych żołnierzy, by zajęli się bestią. Rozmawiałem już z dowódcą koszar. Jest gotowy wystawić najdzielniejszych ludzi spośród następnej grupy rekrutów.

---

Nasi ludzie z odwagą ruszyli ku jaskini, ale na miejscu opisanym przez geologa odkryli jedynie dziwaczną formację skalną. A ryk? Okazało się, że to zawaliła się jedna z niżej położonych jaskiń, i to właśnie to tak przestraszyło naszego biedaka. Był we właściwym miejscu, ale o niewłaściwym czasie.

Po pierwsze, skoro nie wiemy, kim jest ten człowiek, powinniśmy postarać się wysłać mu jakąś odpowiedź. Na pewno coś mu się pomyliło! W magazynie prowiantu możemy wytresować gołębia, by zaniósł odpowiedź do miejsca nadania przesyłki!

---

Gołąb odleciał. Teraz pozostaje mieć nadzieję, że tresura nie poszła na marne i wiadomość trafi do właściwego adresata.

Otrzymaliśmy odpowiedź od tego człowieka. Nazywa się Jonasz i nie żywił już żadnej nadziei, że jego list trafi do kogokolwiek! Przyznał się, że Miranda to nie jest żadna kobieta, tylko jego kot, który jest jego najbliższym przyjacielem. Musimy go uratować!

---

Generałowie informują, że odnaleźli Jonasza na jednej z jego wypraw. Nie wygląda najlepiej.

Sprowadziliśmy go z powrotem, ale jest naprawdę w złym stanie... Cierpi na szkorbut i poważne odwodnienie. Moja babcia miała przepis na witaminizowany wywar, który z pewnością postawi go na nogi. Chodźmy przyrządzić ten trunek w magazynie prowiantu.

---

Jonasz zaczyna wyglądać jak człowiek. A nie mówiłem? Moja babcia naprawdę znała się na lekarstwach i leczeniu! Suplement witaminowy to czasem wszystko, czego potrzeba!

Pierwszą zagadką, którą musimy rozwikłać, jest czy mściciel działa tylko na naszej wyspie, czy może jest wędrownym bohaterem? Sprawdźmy to. Każ swoim generałom zawołać "Opiekun się zbliża!". Zobaczymy, czy nasi wrogowie jakoś zareagują.

---

Dziwne. Nikt nie przestraszył się krzyku generałów. Mogę przysiąc nawet, że słychać było śmiech. To może znaczyć tylko jedno "Opiekun" musi być jednym z naszych osadników.

Martwię się tym, że cały ten mściciel nie walczy z przestępcami "zgodnie z regulaminem", więc mam plan. Udamy, że robimy włamanie w jednym z domów, a przy okazji narobimy takiego rabanu, że hej. W ten sposób zwrócimy na siebie uwagę Opiekuna, a może nawet uda nam się z nim zamienić parę słów. Przygotujmy w magazynie prowiantu kilka lekkich rekwizytów, by wszystko wyglądało, jak należy.

---

Oj, groźnie to wyglądało. Obawiam się, że nasz aktor może mieć połamane kilka żeber! Ale kiedy już wszystko sobie wyjaśniliśmy, Opiekun czyli właściwie Opiekunka powinna nas wysłuchać. Nigdy nie przypuszczałem, że dama może być taka... brutalna.

Mamy dwie opcje albo zda egzamin i stanie się oficjalnym członkiem straży, albo stanie się takim samym przestępcą jak ci, z którymi walczy. Kobieta zgadza się wstąpić do straży pod warunkiem, że będzie mogła zatrzymać swój szykowny kostium. Pierwszym egzaminem będzie test pisemny z moralności. Zadbaj o potrzebne materiały.

---

Spójrz tylko na wyniki! Zdała celująco! Wreszcie zrozumiała, że choć miała szlachetne intencje, nie wolno zapominać, że przestępcy są także ludźmi.

Drugi egzamin sprawdza kondycję. Nasi strażnicy muszą znajdować się w szczytowej formie fizycznej, aby wypełniać obowiązki wyznaczane przez króla. Zbudujemy wymagający tor przeszkód, który zostanie przygotowany z dostarczonych przez ciebie materiałów. Nie martw się, po egzaminie większość z nich będzie można ponownie wykorzystać.

---

Trochę się namęczyła, ale w końcu zdała test. Pamiętajmy jednak, że to nie jest łatwy test dla kogoś, kto podchodzi do niego bez przygotowania. Biorąc pod uwagę, ile czasu jej to zajęło, możemy ją tylko pochwalić.

Nasza bohaterka zdecydowanie nadaje się do straży. Co więcej, tak zaimponowała naszej generalicji, że chętnie by ją przyjęli do swego grona! Chcą przetestować jej zdolności przywódcze, podczas dowodzenia oddziałami na wspólnej wyprawie z naszymi generałami.

---

Generałowie nie mogą się jej nachwalić. Mówią, że opracowała przebiegłą strategię pozwalającą wygrać bitwę bez żadnych strat własnych! Twierdzą, że będzie z niej wspaniały generał i chcą przyjąć ją w swoje szeregi.

Von Groschek nie ma oczywiście żadnego dowodu. Podejrzewa jedynie Donitzę herbu Pustyczerep, ponieważ to jemu właśnie jako ostatniemu pokazywał kota przed jego zniknięciem. Obiecali wycofać swoje wojska z pola, jeśli zgodzę się rozpocząć dochodzenie. Czy mogę liczyć na twoje wsparcie? Chcę użyć mąki, aby sprawdzić, czy nie zostały gdzieś odciski stóp albo palców!

---

Znalazłam ślady! Ale nie wiem, czy o to nam chodziło...

Najbardziej świeżymi śladami są odciski kocich łap. Zwierzak musiał po prostu sam uciec. Gdyby wiedział, ile zamieszania narobi swoim zniknięciem! Wątpię jednak, by von Groschek dał się ułagodzić tym odkryciem. Musimy odnaleźć jego ulubieńca. Gdzie zaczniemy poszukiwania? Nie zdziwię się wcale, jeśli kręci się gdzieś w pobliżu targu rybnego.

---

Sprzedawca ryb mówi, że widział kota w kolorze kości słoniowej czającego się w okolicy. Chyba jesteśmy na właściwym tropie.

Musimy jakoś załagodzić tę sytuację. Ale jak skłonić ich obu, by nas posłuchali? Przecież te puste łby ignorują nawet latający statek. Potrafią zrozumieć tylko swój własny język prężenie muskułów i chwalenie się błyskotkami. Rozbijmy mój namiot na polu bitwy. Dorzucimy trochę ozdób, a ty przyprowadź swoją osobistą ochronę i powinno nam się udać przyciągnąć ich uwagę.

---

Już ich widzę. Zobaczmy, co nam powiedzą na swoje usprawiedliwienie.

Dobrze, wiemy już, gdzie szukać kota. Pytanie, czym go zwabić. Masz pomysł na przynętę?

---

Masz łobuza! Brawo!

Jak już wiesz musisz zgromadzić mnóstwo drewna, by mieć wystarczającą ilość materiałów budowlanych. Dbaj, by zawsze mieć je w zapasie.

---

Posiadanie niewielkiego zapasu to zawsze dobry pomysł. Regularnie sprawdzaj czy w magazynach niczego nie brakuje.

Ach, widzę że produkcja desek idzie całkiem sprawnie. Radzę też zwiększyć ich zapas.

---

Szybko się rozwijasz. To powinno wystarczyć do rozpoczęcia produkcji drewna. A teraz zajmijmy się kolejnym zasobem.

Wiesz, że możesz mieć jednocześnie kilka złóż tego samego surowca? Dlatego musisz częściej wysyłać swego geologa. Na pewno przyda się dodatkowe źródło kamienia.

---

Oczywiście odnosi się to do wszystkich złóż, nie tylko do kamienia. Zawsze pamiętaj, że z czasem wszystkie zasoby ulegają wyczerpaniu. Dlatego zawsze warto posiadać jakieś zapasowe źródło.

Jeśli masz chwilkę, chciałbym podzielić się z tobą dwoma przemyśleniami. Po pierwsze - możesz śledzić konkretne zadania, klikając na puste pole znacznika znajdujące się w każdym zadaniu w ich księdze. Po drugie - korzystając z ikony szpilki, możesz umieścić na ekranie menu budowli, tak by nie zostało ono zamknięte w trakcie działań. Spróbuj sam!

---

Całkiem wygodne rozwiązanie, nieprawdaż? Zwłaszcza możliwość szybkiego śledzenia zadań jest szczególnie przydatna. Cóż, chyba jednak zbyt długo cię zajmowałem. Nie pozwól, bym cię zatrzymywał dłużej.

Dzięki zastrzykowi zasobów od Teodora mamy zgromadzone już praktycznie wszystko, poza kamieniem. Lepiej go wyprodukuj, będzie nam potrzebny w dużej ilości w nadchodzących wyzwaniach.

---

Bardzo dobrze! Taka ilość kamienia powinna wystarczyć do postawienia kilku budynków. Pamiętaj jednak, żeby nigdy nie przerywać wydobycia tego surowca.

Pamiętasz premie? Ich produkcja trwa jakiś czas. A potem najczęściej potrzebujesz ich "na już". Dlatego radzę utrzymywać ich stały zapas.

---

Tak jest! Dzięki temu możesz wiele zdziałać. Pamiętaj, że pewne zasoby potrzebne są do tworzenia premii, w tym przypadku chodzi o ryby. Czy zostało ci ich wystarczająco wiele?

Wytworzyliśmy wiele premii, więc czas rozmnożyć ryby. Nie wolno zapominać, że kiedy wyczerpie się podstawowe źródło premii, nie będzie można ich więcej wytworzyć.

---

Rybacy pracowali doprawdy ciężko. Twoje metody zarządzania im odpowiadają. A zatem pierwsza część twego systemu gospodarczego została stworzona. Możemy teraz przejść dalej.

Widzę, że w twoim sąsiedztwie osiedliło się wielu innych osadników. Zawsze dobrze mieć sojuszników. Może się zaprzyjaźnicie?

---

Wybornie, silni sprzymierzeńcy z pewnością się przydadzą. Umiejętność właściwego zachowania się jest niezmiernie ważna, nie wolno ci jej nie doceniać.

Właśnie wracam od jednego z twych sąsiadów. To naprawdę ładna wyspa z ciekawymi budynkami. Może też tam zajrzysz?

---

I co, podobały ci się wyspy? Oczywiście radzę ci zawsze podążać własną drogą. Ale... nie zapominaj o słuchaniu rad innych osób.

Wiem, lord Sardin może od ciebie wiele wymagać i zmusić cię do ciężkiej pracy, ale nie zapominaj o gospodarce. Szczególnie chodzi mi o produkcję narzędzi. Jak sobie z nią radzisz?

---

Widzę, że masz wszystko pod kontrolą. Lepiej byłoby się upewnić, ale chyba za bardzo się przejmuję.

Dobrze się dogadujecie z Sardinem? Może sprawia wrażenie nieokrzesanego, ale to genialny taktyk. Ale do rzeczy, w tej chwili król przywiązuje wielką wagę do pomocy sąsiedzkiej. Chyba dobrze byłoby przyłączyć się i pomóc jakiemuś sąsiadowi.

---

Król z zadowoleniem przyjął twoją pracę. Gratuluję, idzie ci naprawdę świetnie. Tak trzymać!

Wybacz, że przeszkadzam, ale mam do ciebie małą prośbę. Pewien gospodarz z sąsiedniego kraju założył się, że ma największe uprawy pszenicy, a ja chcę wyprowadzić go z błędu. Ale do tego potrzebujemy więcej pól pszenicy.

---

To naprawdę wspaniałomyślne z twojej strony. Taka liczba pól pszenicy powinna wystarczyć do wygrania zakładu.

Z naszego gospodarstwa uzyskamy spore zbiory. Jeśli wspomożesz nas żywnością, możemy zwielokrotnić plony. To byłoby wspaniałe, nieprawdaż?! Och, i nie zapomnij obdzielić też jadłem swoich robotników, pracujących przy niewielkich ujęciach wody.

---

Super! Bardzo dziękuję. Wierz mi, że tego nie pożałujesz. Natychmiast rozpocznę pomoc przy zbiorach.

Wybacz, wiem że masz sporo pracy, ale obiecuję zająć ci niewiele czasu. Gdy tylko przygotujemy się do produkcji chleba, będziemy potrzebować olbrzymiej ilości pszenicy. Może zawczasu zbuduj gospodarstwa?

---

Dziękuję za skorzystanie z mojej rady. Nie mogę się doczekać rozpoczęcia produkcji chleba. Skontaktuj się za mną, jeśli będzie ci potrzebna pomoc.

Widzę, że udało ci się zbudować trochę gospodarstw. Dobrze, bo wkrótce przydadzą się nam konie. A dla nich potrzeba będzie dużej ilości pszenicy. Lepiej już zacznij ją uprawiać…

---

Rada rolnika okazała się dobra. Dzięki tej produkcji jesteśmy gotowi do rozpoczęcia hodowli koni.

Dawny towarzysz z akademii wojskowej poprosił mnie o pomoc. Otrzymał rozkaz obrony pewnej wsi, niestety ma do tego za mało łuków. Chcę mu pomóc! Najpierw jednak musimy zgromadzić mnóstwo drewna.

---

Hm… Otrzymał moje zapewnienie o naszej pomocy i natychmiast poprosił o więcej łuków. Zawsze taki był. Dasz mu palec, a weźmie całą rękę.

Witam. Mam pewien problem. W ostatnim czasie dramatycznie wzrosło zużycie desek z drewna liściastego. Szczególnie po zamówieniu większej ilości rezydencji trzeba nieco zwiększyć zapas tego surowca.

---

Dziękuję! Teraz mogę pracować bez większych problemów. Mam przeczucie, że wkrótce pojawi się sporo zleceń budowy.

Uzgodniliśmy dostawę 100 łuków. Ciekawe po co mu ich tyle, taka ilość praktycznie wystarczy do wygrania wojny. Cóż, najważniejsze że nam się to opłaca.

---

Dlaczego zależało mi na tym, by mu pomóc? Założyliśmy się z moim byłym uczniem, że nadejdzie czas, gdy będzie jej potrzebował. Wtedy miał bogatych rodziców i ciągle się tym chwalił. Ale wiem, że tylko dużo gada.

I jak ci się podobają nowe zasoby? Możesz na nich dobrze zarobić. Pamiętaj, że złoża marmuru szybko się wyczerpują. Gdy masz ich kilka, kamieniarz może przenosić się na to leżące najbliżej.

---

Oczywiście odnosi się to także do złóż kamienia. Warto mieć na wyspie kilka źródeł tego surowca.

Stało się coś strasznego. Kiedy jedno z dzieci weszło do kopalni doszło do osunięcia ziemi. Maluch został uwięziony, czy możesz nam pomóc w poszukiwaniach? Stało się to w kopalni żelaza.

---

Dziękuję ci za pomoc, ale pospiesz się. Mamy niewiele czasu. Może je przysypała ziemia i nie może oddychać?

Gdy tylko zbudujesz kopalnię na złożu będziemy gotowi do rozpoczęcia poszukiwań. Górnicy chętnie nam w nich pomogą.

---

Dzięki Bogu znaleźliśmy dziecko. Mało brakowało. Natychmiast przekażę wszystkim, żeby trzymali się z daleka od kopalń.

Wreszcie możemy wyszkolić własną konnicę. Jak idzie budowanie studni? Wody potrzebuje nie tylko browar, ale także konie. Nie powinno nam jej zabraknąć.

---

Zdaje się, że gromadzenie zapasów wody idzie całkiem sprawnie. Nie zaniedbuj tego, aby nie doszło do wstrzymania szkolenia konnicy.

Miło znowu cię widzieć. Jak można było przypuszczać, chleb bardzo smakował moim krewniakom. Ale zostało go jeszcze trochę. Może warto przygotować specjalne kosze prezentowe?

---

To dokładnie to, o co mi chodziło. Pewnie już wiesz, że możesz przydzielać takie premie do budynków produkcyjnych, co na pewien czas zwiększy ich wydajność.

Nie pozwól się rozproszyć temu… Jak on się nazywał? Klaus? Ten mały grubasek, wiesz, o kim mówię. Nie pozwól mu się aż tak rozpraszać. Potrzebujemy drewna liściastego do produkcji długich łuków. Może mógłbyś na krótki okres zwiększyć zdolności produkcyjne?

---

Tak jest o wiele lepiej. Uważnie śledź produkcję broni, bo armia przyda ci się do powiększania terytorium. A jeśli nawet masz wystarczającą ilość jednostek, broń to świetny towar handlowy.

Lord Sardin zwrócił się do mnie z niecodzienną prośbą. Chyba za bardzo się wstydził, by zwrócić się bezpośrednio do ciebie. Potrzebuje węgla. Powiedział, że użyje go do szkolenia jednostek, ale nie wdawał się w szczegóły. Wystarczy, że wyślesz swego geologa na poszukiwania złoża węgla.

---

Pewnie zastanawiasz się, dlaczego trzeba było szukać złoża węgla? Otóż Henryk powiedział mi, że może wznieść kopalnie węgla, które są znacznie wydajniejsze niż warsztat smolarza. To dobra okazja na wypróbowanie nowych kopalń.

Teraz wystarczy zamówić budowę kopalni. W międzyczasie dowiem się po co lordowi Sardinowi potrzeba węgla. Bardzo mnie to ciekawi.

---

Właśnie wracam z koszar. Żołnierze mają twarze pomalowane na czarno! Wyglądają naprawdę strasznie. Zdaje się, że chcieli poćwiczyć maskowanie. Bardzo to dziwne.

Właśnie zjawił się jeden z naszych geologów i powiedział, że chyba mamy na naszej wyspie złoto. Ale nie miał pewności, potrzebuje trochę czasu, by to sprawdzić. Wyślij geologa na poszukiwanie złóż złotego kruszcu. Może uśmiechnie się do nas szczęście…

---

To ciekawe... Naprawdę mamy na tej wyspie złoto. Fantastycznie! Zanim zaczniemy je wydobywać, sprawdźmy czy nie posiadamy więcej złóż i zbadajmy ich wielkość. Produkcja monet jest kosztowna.

Hm… trzeba dobrze przekalkulować produkcję monet. Ale tutaj brakuje mi szerszej perspektywy. Może trochę pohandlujesz monetami, żeby poznać ich wartość?

---

I co sądzisz? Wiesz już na czym to polega? Dzięki monetom możesz wiele zrobić, nie tylko handlować, ale na przykład wynająć nowych specjalistów. Ale na razie jest jeszcze za wcześnie na rozpoczęcie własnej produkcji.

Możesz samodzielnie bić monety, handlować nimi, kupować od kupca albo znajdować podczas przygód. Czasami przynosi je też twój odkrywca. Wypróbuj te wszystkie sposoby, a gdy wyrobisz sobie zdanie na ich temat, zaczniemy bić własne monety.

---

Udało ci się zgromadzić niezły kapitał. Były jakieś trudności? Prześpij się z tym i jeśli zechcesz produkować monety, weźmiemy się do roboty. Na razie spróbuj dokonać oceny własnych możliwości.

Witaj! Wiem, że wkrótce uruchomisz własną produkcję stali. To dobra decyzja, stal jest fantastycznym materiałem. Ale pamiętaj, że będziesz potrzebować więcej węgla, więc radzę zwiększyć jego zapasy.

---

Doskonale, dzięki temu możemy brać się do pracy. Czas rozpocząć wytwarzanie stali. Potem wrócę do pracy i dopilnuję, by produkcja szła gładko.